O dziwo, nowe badania sugerują, że marihuana może być uzależniająca.
Nowe badania przeprowadzone przez Brigman Young University sugerują, że długotrwałe stosowanie cannabis może zmieniać chemię mózgu i prowadzić do uzależnień. W eksperymencie przebadano wpływ nasycenia THC na komórki GABA, które są kluczowe w ośrodku nagrody w mózgu, który do tej pory był zaniżony. Wyniki mogą być nieco niewygodne dla entuzjastów cannabis, ale nie są one ostateczne.
Badanie przeprowadzono na myszach, co nie znaczy, że jest bezużyteczne, ale myszy i ludzie to dwa całkiem inne organizmy. Naukowcy przyjrzeli się konkretnemu obszarowi mózgu – VTA. Wewnątrz VTA kwas gamma – aminomasłowy reguluje ilość dopaminy i serotoniny zalewających mózg. Naukowcy stwierdzili, że myszy, który wstrzyknięto zbyt duże ilości THC podczas tygodnia miały problemy z GABA w porównaniu do myszy, którym wstrzyknięto THC tylko raz.
Sugeruje to, że długotrwałe stosowanie pochodnych cannabis zmienia sposób, w jaki mózg kontroluje poziom serotoniny oraz dopaminy. Jeśli problemy z komórkami GABA są powtarzalne, a także występują u ludzi, może to wskazywać, w jaki sposób i dlaczego ludzie cierpią z powodu tego, co nazwano „zaburzeniem stosowania marihuany”. Zaburzenie to definiuje się jako dalsze stosowanie substancji pomimo niekorzystnych efektów lub zaburzeń psychicznych.
Ważne jest, aby zrozumieć, że długotrwałe stosowanie prawie każdej substancji może zmienić chemię w mózgu wraz z biegiem czasu. Coś jak kawa może powodować zmiany w mózgu, podobnie jak cukier. Niemal każda przyjemna aktywność wyzwala uwalnianie serotoniny, dopaminy i GABA. Obejmuje to seks, masturbację, a nawet niefizyczne sprawy. Te zmiany niekoniecznie są szkodliwe.
Większość osób, które zgłaszają jakiekolwiek uzależnienie od marihuany, pali codziennie od co najmniej 10 lat i próbowało rzucić, ale im się nie udało. A ponieważ coraz więcej przeprowadza się na temat marihuany, coraz więcej uczymy się na temat procesów które stosowaniu jej towarzyszą. Jednak biorąc pod uwagę wszelkie dane oraz intensywność zależności – jest ona nieporównywalnie mała w odniesieniu do innych substancji.
Badania te są zasadniczo zgodne ze starym, dobrym stwierdzeniem – „wszystko z umiarem”.
