Powszechnie niepokojąca wojna narkotyków w Stanach Zjednoczonych została w końcu zatrzymana, a teraz, gdy różne stany w kraju zalegalizowały ten narkotyk, podczas gdy inne są w trakcie tego procesu. Rekreacyjne wykorzystanie marihuany zostało zarejestrowane już w 2737 roku p.n.e., kiedy chińska medycyna wykorzystywała cannabis do wywoływania euforii, leczenia dny moczanowej, malarii i reumatyzmu.
W 500 roku marihuana dotarła do Europy. Jednak po raz pierwszy została wykorzystana w 1611 roku w Ameryce przez Brytyjczyków, a wkrótce po tym stała się jedną z wiodących upraw handlowych, które były komercyjnie uprawiane jako źródło włókna.
Konopie zastąpiły bawełnę i inspirowały muzyków
Główna komercyjna uprawa bawełny na południu USA została w 1890 roku zastąpiona konopiami. W tym czasie opium i kokaina były powszechnie stosowane w leczeniu, podobnie jak marihuana. W latach dwudziestych marihuana stała się główną substancją rekreacyjną w świecie jazzu i show-biznesu. Istniały nawet „kluby cannabis”, które miały zapewnić społeczeństwu miejsce do używania marihuany i spotkań towarzyskich. Władze nie miały z tym problemu, ponieważ marihuana nie powodowała żadnych problemów – a głównie dlatego, że była powszechnie legalna.
W latach 30. XX wieku umieszczono marihuanę w United States Pharmacopeia i od tego czasu rozpoczęła się jej stygmatyzacja
W latach 1850–1942 marihuana była nadal stosowana w leczeniu chorób takich jak reumatyzm i nudności. Jednak w latach 30. XX wieku Federalne Biuro Narkotyków USA rozpoczęło dobrze finansowaną kampanię w całym kraju, przedstawiając marihuanę jako uzależniający, prowadzący do wykorzystania cięższych substancji narkotyk, który „demoralizuje zarówno dzieci jak i nastolatków”. Film propagandowy „Reefer Madness” wydany w 1936 roku przekazał rodzicom tę samą wiadomość na temat niebezpieczeństw związanych z marihuaną w kontekście ich własnych dzieci.
Marihuana zaczęła się kojarzyć z przestępczością i meksykańskimi imigrantami.
Ten anty-meksykański sentyment szerzył ogromną propagandę. Do 1937 roku marihuana została całkowicie zakazana i zabroniona przez rząd federalny. W latach 50. i 60. używanie marihuany było niesławnie kojarzone ze zdegenerowanymi studentami college’ów i hipisami, którzy bezwstydnie wyrażali swoją odmowę dostosowania się, bunt przeciwko rządowi, a później wojnie w Wietnamie. Ustawa Boggsa z 1951 r. wzywała do pozbawiania wolności każdego, kto przyłapany był na posiadaniu marihuany, na co najmniej 2 – 5 lat.
Controlled Substances Act (Ustawa o Substancjach Kontrolowanych) z lat 70., pierwsza apteka cannabis i legalizacja marihuany
W latach siedemdziesiątych nowo wydana ustawa o kontrolowanych substancjach sklasyfikowała marihuanę jako substancję z Grupy 1, tuż obok heroiny i LSD. Oznaczało to, iż rząd wierzył, że marihuana posiada taki sam potencjał nadużywania jak LSD i heroina. Meksyk był wówczas głównym dostawcą marihuany, ale meksykański rząd postanowił spryskać wszystkie uprawy herbicydami, próbując wyeliminować jej dostawy, co z kolei wzbudziło obawy wśród wszystkich użytkowników cannabis w Stanach Zjednoczonych.
